Lise ve üniversite çağlarında çok kızdığımda ya da derin üzüntüye sebep olan insanlarla yüzleştiğimde birkaç kere "hayvan" yada " hayvan oğlu hayvan" dediğimi hatırlarım. sonra üzerinden yıllar geçtikte, yaşanmışıklar arttıkça hayvanları daha da çok sevmeye, onlar arasındaki düzenin, art niyetin olmamasının, doğanın gereği bazı zorunluluklar dışında birbirlerinin hakkına girmemeleri onlara çok daha da çok bağlanmama sebep oldu. Birbirinin ayağını kaydırmaya çalışanları, betonlaşmış şehirleri, trafikte birbirinin önüne geçmek için zorbalık yapanları gördükçe dünyayı yaşanmaz hale getirenlerin tam da bizler yani insanlar olduğunu düşünüyorum. Yukarıdaki fotoğraf için aslında yoruma gerek yok, sadece içimde birikenleri dökmek için yazmış bulunuyorum.
Yorum Gönder